«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- ادغام فرهنگی در واقع به چیزی می گویند که هم اکنون در ایالات متحده و نه کانادا شاهد آن هستیم.
اینکه افراد از تمدن های دیگر وارد ایالات متحده می شوند و در فرهنگ ایالات متحده ادغام می شوند. در کشور کانادا بر خلاف ادغام فرهنگی به دلیل وجود محیط چند فرهنگی، هر فرهنگ به نسبت خودش فرهنگ خوبی است و در فرهنگ های دیگر ادغام نمی شود. ما در کانادا با مفهوم «Multiculturalism» روبرو هستیم.
عبارت ادغام فرهنگی در واقع یک استعاره است برای زمانی که فرهنگ های نامتجانس وارد محیطی می شوند که آنها را با همدیگر متجانس می کند و از آن یک یکنوایی زیبا پیرامون فرهنگی واحد می سازد.
این واژه برای نخستین بار در سال 1780 مورد استفاده قرار گرفت.
در سال 1908 که ایالات متحده امریکا پذیرای خیل متکثر و متنوعی از انسان ها شد، این اصطلاح را برای بار دیگر در مورد آن به کار بردند. جامعه امریکایی را علاوه بر بحث ادغام فرهنگی با نام های جامعه موزاییکی یا کاسه سالاد نیز نام گذاشته اند.
«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- این سوال البته بسیار عمیق تر و ریشه ای تر از پاسخی که من برای آن می نویسم است.
انسان شناسی در بستر جامع امریکایی متولد شده است و بستر مردم شناسی فرانسه می باشد. اما تقریبا حوزه های مشابهی هستند.
این دو به مطالعه انسان، گذشته و آینده، نوشته ها و ساخته ها بر مبنای دانش علوم اجتماعی و علوم زیستی و همچنان مطالعات طبیعی و علوم انسانی را نیز مورد نظر قرار می دهد.
«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- در این یادداشت برداشتهایی از مفاهیم سیاست فرهنگی و سیاستگذاری فرهنگی ارائه می شود. این متن دارای یکپارچگی نیست و هر بخش آن از یک منبع دریافت شده است.
سیاست فرهنگی
1. سیاست فرهنگی به مرور روشن تر می شود.
2. سیاست فرهنگی با وضع قانون نسبت دارد.
3. لوایح قانونی فرهنگی می تواند در جهت نگهداری و ارتقاء هرچه بیشتر میراث فرهنگی کشور اقدام کند.
4. سازمان هایی که در جهت سیاست فرهنگی حرکت می کنند عبارتند از: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، کمیسیون های فرهنگی مجلس و دولت، وزارت جوانان و ورزش، فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، سازمان میراث فرهنگی.
5. میراث فرهنگی زیر نظر دولت، اداراتی دارد که وظیفه سیاست فرهنگی را در کشور بر عهده دارند.
6. ارگان های دولتی از جمله انجمن ها به مساله سیاست فرهنگی می پردازند.
7. سیاست فرهنگی: شیوه های بنیادین جهت انجام و مدیریت تعهدات فرهنگی و بخش مهمی از قانون گذاری را در هر کشور بر عهده دارد.
8. هدف از سیاست فرهنگی برطرف نمودن نیازهای فرهنگی مردم است.
9. مهمترین اقدام سیاست فرهنگی، آموزش است.
10. رشد و توسعه ادبیات و هنرهای کشور بخشی از رشد و توسعه فرهنگی محسوب می شود.