مطالعات فرهنگی و رسانه ایران
این تارنما به آخرین مباحث حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ایران با چشم انداز ارتباطی می پردازد.مطالعات فرهنگی و رسانه ایران
این تارنما به آخرین مباحث حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ایران با چشم انداز ارتباطی می پردازد.فرهنگ از منظر نشانه شناسی
«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- فرهنگ به 1400 سال پیش باز می گردد. در آن سال ها تغییراتی در مغز بشر ایجاد شد که در نهایت منجر به شکلگیری فرهنگ شد.
ابزارسازی، شکارهای برنامه ریزی شده ابتدا شکل گرفتند و از 100 هزار سال پیش به این سو، ارتباطات کلامی شکل گرفت.
تایلر یکی از افرادی است که به بحث فرهنگ توجه کرده است. فرهنگ و جامعه توسط این متفکر برای اولین بار تفکیک می شود.
از منظر مردم شناسی هرودوت اولین بار مطالعات فرهنگی را شروع کرده است. اولین مطالعات فرهنگی که شامل نظام های نشانه ای و زبانی و اسطوره ای می شود.
در قرن 19 میلادی، مارکس معتقد بود که شکل های مختلف فرهنگی حاصل منازعات فرهنگی هستند.
فرانسیس بوآس، به امریکا رفت و تحت تاثیر سوسور بحث نسبیت فرهنگی را مطرح کرد. سه دانشجوی او ادوارد ساپیر، مارگارت مید و روث بندیکت بودند.
ساپیر و ولف، نظریه نسبیت زبانی را مطرح کردند.
فرضیه ساپیر و ولف عنوان نسبیت زبانی دارد.
بر اساس این نظریه ساختارهای زبان بر تفکر ما تاثیر می گذارد و چون ما زبان های مختلفی داریم، نگاه های متفاوتی داریم.
به عنوان مثال گریه کردن یک نماد است. اینکه ما از چه حالت هایی آن را نشانه می گیریم، با توجه به تغذیه می توان مفهوم گریه را نشانه شناسی کرد.
ریچارد داوکینز می گوید: فرهنگ بقا و پیشرفت را تضمین می کند.
وی به جای Sene از memetic استفاده کرده است.
تصویرگونگی، نمایگی و نمادگرایی
«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- در این نوشتار به طور خلاصه سه مبحث تصویرگونگی، شمایلی و نمادگرایی را معرفی می کنم.
تصویرگونگی: تلاشی است برای شبیه سازی ویژگی های حسی که از اشیاء دریافت می شود.
نمایگی: نشان دهنده راهبردی برای اشاره به موجودیت اشیاء در موقعیت مکانی و زمانی است.
نمادگرایی: نتیجه قراردادها و توافقات اجتماعی و تاریخی است.
تشابه و تفاوت های سوسور و پیرس
«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- در این نوشتار به تفاوت ها و تشابهات نظریه سوسور و پیرس می پردازیم.
مصداق سوسور= شی پرس
دال سوسور= بازنما پرس
نشانه سوسور دوگانه خود بسنده است و در حالیکه نشانه پرس سر جزئی است.
پرس که می گوید تعبیر، یعنی تفسیرگر است و یعنی مخاطب در ذهن مخاطب یعنی در ذهن آن شخص نشانه ای برابر یا شاید نشانه ای بسط یافته خلق می کند.
نشانه ای که به این ترتیب نامیده می شود. من نشانه شیئیت می نامم و همین فرآیند که نشانه ای توسط نشانه دیگر تعبیر می شود، نشانگی نامحدود می گویند.
پرس پیچیده ترین تقسیم بندی از نشانه بندی را ارائه داده است که 66 نوع نشانه می باشد:
1. تصویر گونه / شمایل ها: نشانه هایی که از طریق شبیه سازی و مصداق واقعی صورت نشانه ها را شکل داده ایم. (هرچیزی شبیه مصداق باشد)
نمادهایی آوایی و نام آوا نوعی تصویرگونه زبان هستند. مثل تیک تاک ساعت و شرشر آب.
در بازنمایی غیر کلامی نیز تصویر گونگی شامل عکس ها، نقاشی و ... می شود.
در ارتباطات غیر کلامی مثل I، II، III بازنمایی تصویر گونه هستند.
چیک چیک--> تصویرگونه صوتی
نقاشی و عکس--> تصویرگونه عکس
بوی مصنوعی از عطر گل ها--> تصویر گونه عکس
آیکن به معنای شمایل یا تمثال در فارسی است.
ما در تصویر ائمه--> شمایل یا تمثال می گویند.
نشانه های ICONIC یا تصویر گونه بر اساس تقلید از روی طعم، شکل، بو، صدا و ... شکل می گیرد.
شکل گیری زبان نوشتاری به میل انسان از صداهای طبیعی بر می گردد. به تدریج شروع به نوشتن می کند. اول از شکل واقعی تصویری شروع می کند.
نمونه ای از تصویر مصری
خط آوایی است--> مثل فارسی
خط تصویرگونه--> چینی
تصویرگونگی در فرآیند زبان آموزی بچه ها نیز خیلی مهم است.
فرآیند رشد کودک بر اساس تصویرگونگی را می آموزد.
در دنیای بزرگسالان نیز در کامپیوتر از نشانه های تصویرگونه استفاده می شود.
2. نمایه ای: نشانه ای است که از آن تقلید شکلی نمی شود اما به صورت غیر مستقیم به مصداق اشاره دارد.
این ربطی به دست ندارد بلکه نشانه نمایه ای است.
نمایگی در زبان کاربرد زیادی دارد. ما نمایه های مختلفی داریم:
1. نمایه های مکانی: مثل اینجا و آنجا
2. نمایه های زمانی: مثل حالا، فردا و دیروز
شنبه--> قراردادی است.
3. نمایه های شخصی: مثل من، تو، ما، شما
3. نمادها
نوع سوم نشانه پرس است. نشانه مهم و تعداد بیشتر آنها است. نماد چیزی است که نه به طور مستقیم و صورت مصداق است. اساسا بر قرارداد و توافق مبتنی است.
ما در طول تاریخ قرارداد کرده ایم که به درخت بگوییم درخت!
پرچم سفید یک نماد است و به عنوان نمادی که «صلح» می باشد.
سبز/ هلال به عنوان نمادی از اسلام است.
صلیب نمادی از مسیحیت است.
بعضی نمادهای معروف:
