«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»، مترجم: عادل میرشاهی- فرهنگ چهره ای پویا برای تغییر به جای یک مجموعه منجمد و سخت از اشکال یا پارامترهایی است که باید به شدت به آن وفادار بود. همچنان که کمیسیون جهانی فرهنگ و توسعه (WCCD) اشاره کرده است، یک فرهنگ جامعه نه چیزی جامدت است و نه چیزی غیر قابل تغییر بلکه فرهنگ در جریانی ثابت، اثرگذار و تاثیر پذیر از سایر چشم اندازهای جهانی و اشکار بیانی است.
عکس از فیلیپ هوارد(یونسکو): یک بازار در میسور پودرهای «گولال» را می فروشد، که در طول جشنواره های سنتی استفاده می شوند.
عصر جهانی شدن، با شتابی بی سابقه و تشدید در جریان جهانی سرمایه، نیروی کار و اطلاعات به طور یکسان بر فرهنگ بومی اثر می گذارد. در حالیکه این پدیده یکپارچگی جوامع را ترویج می کند و میلیون ها فرد را با فرهصت های جدید روبرو می کند، ممکن است یگانگی فرهنگ های بومی را از آنها بگیرد، که می تواند منجر به از دست دادن هویت، محرومیت و حتی تضاد شود. این به ویژه برای جوامع و اجتماع های سنتی درست است، که به سرعت «مدرنیزه» شدن خود را بر اساس مدل های وارداتی که منطبق بر بافت آنها نیست، آغاز کرده اند.
برقراری توازن منافع یکپارچه در دنیایی جهانی شدن در مقابل مقاومت دربرابر فرهنگ های یگانه بومی نیازمند رویکردی ملاحظه کارانه است. با قرار گرفتن فرهنگ در قلب توسعه این به معنای محدود کرد و رفع آن به گونه ای محافظه کارانه نیست، البته در کشوری که بر پتانسیل های منابع بومی، دانش، مهارت ها و مواد برای پرورش خلاقیت و توسعه پایدار سرمایه گذاری می کند. شناخت و احترام برای تنوع فرهنگی همچنین شرایطی را برای درک متقابل، دیالوگ و صلح آماده می کند.
منبع: http://www.unesco.org/new/en/culture/themes/culture-and-development/the-future-we-want-the-role-of-culture/globalization-and-culture/